Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) to popularna kwiatowa roślina ogrodowa, która z pewnością kojarzy się nam z babcinym ogródkiem przydomowym. Występująca w różnych odcieniach różu, stanowi przepiękną ozdobę działki. To jednak nie wszystko – roślina ta posiada bardzo cenne właściwości zdrowotne, dla których powinno się dla niej znaleźć miejsce w każdym ekoogrodzie.

            Z leczniczych właściwości jeżówki doskonale zdawali sobie sprawę Indianie, którzy stosowali jeżówkę jako lekarstwo na przeziębienie i ból gardła. Europejczycy, zafascynowani skutecznością tej rośliny leczniczej, sprowadzili ją na kontynent i zaczęli powszechnie uprawiać. Zanim wynaleziono terapię antybiotykami, to właśnie jeżówka była środkiem regenerującym i uodparniającym organizm w przeziębieniach.

            Zarówno pęd, jak i korzeń jeżówki, zawierają wiele cennych z farmakologicznego punktu widzenia substancji. Są wśród nich glikozydy, flawonoidy, sacharydy, olejki eteryczne, inulina, a także charakterystyczny dla tego gatunku związek - echinacyna. Wykazują one działanie immunostymulujące, przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Mogą być naszą naturalną tarczą w walce z infekcjami w okresie jesienno – zimowym.

            Na tym jednak zastosowanie jeżówki w medycynie naturalnej się nie kończy! Pobudza ona trawienie, zwiększając wydzielanie soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego. Działa stymulująco na procesy gojenia ran. Działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, napotnie i przeciwgorączkowo.   

            Z jeżówki możemy zrobić nalewkę alkoholową do stosowania doustnego lub zewnętrznego. Można również ziele pociąć, ususzyć i spożywać jako napar. Natomiast osoby bez zielarskiego zacięcia mogą po prostu udać się do apteki, by zaopatrzyć się w gotowy preparat.