Japoński profesor Teruo Higa z Uniwersytetu Ryukyu, w 1982 roku wyodrębnił kombinację pożytecznych mikroorganizmów, które powszechnie występują w naturalnym środowisku. Ze względu na niezwykłe właściwości profesor Higa nazwał ją Efektywnymi Mikroorganizmami (EM). Są one zdolne do odtwarzania całych ekosystemów i ochrony już istniejących.
Wiele z mikroorganizmów użytych do stworzenia tej specyficznej kombinacji, stosuje się od dawien dawna, choćby do produkcji wina, piwa, kapusty kiszonej. Do najważniejszych grup tych mikroorganizmów należą: bakterie fotosyntetyzujące, bakterie kwasu mlekowego, a także grzyby fermentujące i drożdże.

Poszczególne grupy mikroorganizmów

Bakterie fotosynetyzujące.

Są organizmami samożywnymi, które przy użyciu światła słonecznego i ciepła gleby potrafią tworzyć pożyteczne substancje z materiału organicznego lub szkodliwych gazów takich jak siarkowodór. Substancje powstające podczas pracy tych bakterii zawierają aminokwasy, kwasy nukleinowe i bioaktywne substancje. Ponadto bakterie fotosynetyzujące, podobnie jak rośliny, syntetyzują glukozę (wspiera wzrost roślin, pomaga działać promieniowcom).
 

Promieniowce

Systematycznie znajdują się pomiędzy grzybami i bakteriami. Są one kontynuatorami pracy bakterii fotosyntetyzujących, bowiem z wydzielanych przez nie aminokwasów, promieniowce produkują substancji o działaniu antybiotycznym dla szkodliwych grzybów i bakterii. Ponadto przyspieszają wiązanie azotu przez bakterie z rodzaju Azotobacter.
 

Bakterie kwasu mlekowego

Organizmy wykorzystują cukry produkowane przez bakterie fotosynetyzujące do produkcji kwasu mlekowego. Kwas mlekowy nie dopuszcza do rozwoju szkodliwych mikroorganizmów na przykład w kiszonych warzywach.
Drożdże. One również korzystają z produktów bakterii fotosynetyzujących (cukry i aminokwasy), z których syntetyzują antybiotyczne substancje. Poza tym wytwarzają hormony i enzymy, które przyspieszają podziały komórkowe. Z produktów drożdży korzystają również promieniowce i bakterie fotosyntetyzujące.

Grzyby fermentujące

Wymienić tutaj należy rodzaje takie jak Aspergillus i Penicillium, które powodują aktywizację rozkładu materiału organicznego. W efekcie powstają: alkohol i substancje antymikrobiologiczne – zapobiegają niemiłym zapachom i bytowaniu owadów.

Omówione mikroorganizmy działają korzystnie na glebę w sposób bezpośredni, na rośliny natomiast pośrednio. Dbają o odpowiedni stosunek NPK i CN dzięki czemu procesy zachodzące w środowisku glebowym zwiększają zawartość próchnicy i są źródłem plonów dobrej jakości. Ponad do zwiększa się zdolność gleby do magazynowania wody – struktura gleby jest rozluźniona, z dużą ilością przestworów glebowych.
Zastosowanie. Dużym zainteresowaniem cieszą się EM w rolnictwie ekologicznym, w którym zawsze trudniej o uzyskanie takiej ilości plonu jak w rolnictwie konwencjonalnym.
EM wykorzystuje się w uprawach zbóż, roślin pastewnych, uprawach szklarniowych, sadownictwie i warzywnictwie oraz w ogrodach kwiatowych.

Opracowanie i tłumaczenie: Magdalena Wszołek

Źródło: Franz-Peter Mau, Niezwykłe rezultaty stosowania EM w domu i w ogrodzie dla lepszego wzrostu roślin i dla zdrowia, www.emrojapan.com